YER:Bir marketin önü.Tanıdığım bir roman kardeşimiz marketten çıkanlara avuç açıyor."İşler nasıl" dedim.Hiç iş yok abi,para vermiyorlar dedi.
Hadi be dedim,senin cukkada en az Yüz bin vardır dedim.Abi eskiden olsaydı ne yalan söyliyeyim en az yüz binim olurdu dedi.Köşedeki bidonu gösterdi.Bak abi dedi,lokantalardan kullanılmış sıvı yağları topluyorum evde bununla yemek yapıyoruz dedi.Gösterdiği bidonda petrol siyahlığında bir sıvı vardı.Az bekle dedim.Markete girdim 5 kiloluk sıvı yağ aldım şimdilik bunu kullan ama bir daha veremem bende emekli maaşımla geçiniyorum dedim.Ben bugüne kadar hiçbir roman kardeşimizin bu derece kötü durumda olduğunu hiç görmedim.Ne yapar ederler Et bulurlar tencerelerini Etsiz kaynatmazlardı.Sanırım bizim Roman Kardeşlerimiz artık Kırmızıyı sevmeyip,etsiz yemeğe alışacaklar ve çalgısız yaşayıp ölecekler.
